RFID

Radyo frekansı ile tanımlama anlamına gelen RFID, elektromanyetik alanlar ve dalgalar kullanarak nesneleri tanımlamaya yarayan bir teknolojidir. Bir RFID sistemi, entegre ve/veya harici antenlere sahip en az bir RFID transponder ve bir okuma/yazma ünitesinden oluşur.
Transponder ile okuma/yazma ünitesi veya RFID okuyucu arasında veri aktarımı için elektromanyetik alanlar kullanılır. Her bir RFID transponderinin yapısı bir anten ve bir mikroçipten oluşur. Unique ID (UID) olarak adlandırılan benzersiz, değiştirilemez bir seri numarası her zaman mikroçip üzerinde kayıtlıdır. Transponder türüne ve kullanılan teknolojiye bağlı olarak, mikroçip üzerinde kullanıcıya özel nesne verileri için daha fazla veri depolama alanı mevcuttur.
RFID transponderleri aktif olabilir, yani veri aktarımı için entegre bir güç kaynağı kullanırlar veya pasif olabilirler, yani veri aktarımı için gereken enerjiyi RFID okuyucunun elektromanyetik alanından alırlar. RFID sistemleri, veri aktarımı için düşük frekanslar/LF (125 kHz), yüksek frekanslar/HF (13,56 MHz) veya ultra yüksek frekanslar/UHF (865 MHz ila 928 MHz) kullanır. Kullanılan frekanslar çalışma mesafesi, aktarım hızı ve ortamdaki fiziksel etkileşimler açısından farklılık gösterir.